Monumenten bepalen het karakter en de aantrekkelijkheid van onze dorpen en steden. De term ‘monument’ dekt een brede lading: van kapitale panden tot eenvoudige woonhuizen, van adellijke landgoederen tot boerderijen, molens, torens en nog veel meer.

Gerard Hooijmans (1924-1999) was de laatste actieve veeboer in het centrum van ons dorp. Zijn veebedrijf op Voorstraat 11 lag ‘verborgen’ achter het in Lodewijk XVI-stijl gebouwde herenhuis (dwarshuis) uit 1776, bekend onder de huisnaam ‘Het Koopmans Welvaren’. Het huis werd in de zeventiger jaren van de sloop gered en ligt er anno 2024 mooi bij zo onder de Lindebomen tegenover de dorpskerk.

In de Tolstraat staan twee bijzondere woningen. Ze zijn u misschien nooit opgevallen? Een kleine onderbreking in de overwegend aaneengesloten woningblokken, vooral in de zomermaanden deels verscholen tussen het groen. Ze zijn oud, oud genoeg om tot gemeentelijk monument benoemd te zijn. De Tolstraat is in feite ook een heel oude straat, één van de destijds eerste doorsteken van de Leidseweg richting de Vliet.

Op 12 september 1963 was een lint gespannen tussen de Marotzaal en de Grote Eetkamer. Na een reeks toespraken van onder andere haar halfzuster en vicevoorzitter van de Stichting Duivenvoorde mevrouw Prins, de Leidse professor Lunsingh Scheurleer en restauratiearchitect Elias Canneman was het aan haar een schaar ter hand te nemen. Na vijf bewogen jaren opende Ludolphine Henriette barones Schimmelpenninck van der Oye een nieuwe toekomst voor haar geliefde Duivenvoorde.