Het is prettig wonen in ons groene dorp met zijn fraaie plantsoenen, natuurvriendelijke oevers, ontelbare bomen en prachtige parken. Maar de kwaliteit van leven hangt van een ruimer gebied af dan alleen dat van Voorschoten.
Zoals dichtbij de Horsten, het park van kasteel Duivenvoorde en de Vlietlanden. Wie wat verder wil fietsen gaat de brug over de A4 over en kan genieten van prachtige weilanden, watertjes en vooral van eeuwenoude smalle kerkepaden in het Groene Hart. Het is een feest om daar te verblijven, te fietsen, te zwemmen te picknicken.
We gaan ervan uit dat wat er is er altijd zal zijn, dus is het schrikken als we in de krant lezen dat de gehele noordkant van de Vlietlanden zal worden ontwikkeld tot een particulier omheind terrein waar 220 dure recreatiebungalows en bijbehorende voorzieningen zullen worden gerealiseerd.
De Vlietlanden waren een zandwinningsgebied, waar bij de start veertig jaar gelden afspraken zijn gemaakt over kostendragers, die een ontwikkeling tot een recreatiegebied mogelijk moesten maken. Die afspraak is door ons gebruikers van het gebied allang vergeten. We genieten van het prachtige parklandschap aan de noordkant van het water, het strand en de spartelvijver.
Nu het geldige bestemmingsplan moet worden aangepast is ineens zichtbaar wat er staat te gebeuren. Groen, ligweiden, bossen gaan verloren en dat in een regio met een enorme bouwopgave voor tienduizenden woningen en dus nog veel meer bewoners.
Hier valt niets meer aan te doen, maar het moet ons op scherp zetten om te behouden wat onze wijde omgeving van hier tot de Noordzee zo aantrekkelijk maakt.
Dan is het schrikken dat een bekende projectontwikkelaar het open weidegebied tussen Nassauwijk en Adegeest heeft aangekocht.
Het gebied behoort nadrukkelijk tot het buitengebied en niet tot de bebouwde kom, maar hoe sterk is die rode beschermende provinciale contour? Het is opletten geblazen.
Door Peter Dordregter, voorzitter Groencommissie OGLV