De gemeenteraadsverkiezingen zijn achter de rug. Het wordt polderen. Voorschoten Lokaal in een ruk de vierde partij met vier zetels naast VVD, D66 en GroenLinks, ook alle met vier zetels. In de regio is de balans veel verder doorgeslagen naar lokale partijen, in Oegstgeest, Zoeterwoude en Kaag en Braasem bijna 50%, in , Teylingen en Katwijk ca 25%.
Meedenken, meedoen, kortom participeren in het lokale bestuur heeft in alle omliggende gemeenten van Leiden sterk aan gewicht gewonnen. Dat zal een heel andere wijze van besturen worden. Om de burger en zijn organisaties kan een gemeentebestuur niet meer heen. Dat zal van hen en van het ambtelijk apparaat veel vragen.
Ik heb in Voorschoten en in Leiden verkiezingsdebatten gevolgd. Overal staat woningbouw centraal. In Leiden is nog maar weinig ruimte beschikbaar om aan de enorme vraag en opdracht te voldoen. Daar gingen alle partijen uit van hoogbouw tot 70 meter, de algemene limiet, maar de Studentenpartij acht de nood zo hoog en pleit voor 120 meter.
Allen willen de binnenstad sparen en aan uitvalswegen bouwen. Dat komt dan dicht bij Voorschoten, waar niet meer dan vijf bouwlagen aanvaardbaar zijn.
Nederlanders prefereren een huis met een tuin, maar daar lijkt nauwelijks ruimte meer voor te zijn. Wonen doe je ergens en dat ergens moet groen zijn, ruimte voor spelende kinderen voor wandelen, voor genieten van groen en natuur bieden.
De Leidse partijen vonden groen belangrijk, maar dat moest vooral op en aan de gebouwen, verticaal groen, worden gevonden. Ruimte voor huizen, maar niet voor groen op de grond.
In Voorschoten had het vorige college als uitgangspunt “wat groen is blijft groen”. Maar ons dorp is wanhopig op zoek naar ruimte voor woningbouw.
Niet bouwen in het buitengebied, wat betekent dat groen in de bebouwde kom onder druk komt te staan. Velen pleiten voor “tiny houses”, tijdelijke woningen, waaraan groen moet worden opgeofferd.
En wat mogen we van de nieuwe minister voor wonen verwachten, die de regie terug wil over de ruimtelijke ordening en aanwijzingen wil geven aan provincies om te bouwen waar hem goed dunkt. De druk in onze regio wordt enorm, dus “boer pas op je ganzen” of moeten we ruimtelijke solidariteit bieden?
Door Peter Dordregter, voorzitter Groencommissie OGLV
